When nature calls - natuurmodule Young CALL 10

Het is misschien wel het onderdeel waar door de groep het meest naar uitgekeken wordt, en die het meest gevreesd wordt: 24 uur in de natuur. De module die technisch gezien het einde betekent van een leergang. Een module waarin we de natuur gebruiken als katalysator voor persoonlijk leiderschap. Buiten krijg je antwoorden, doordat je je geest de ruimte geeft om aan te sluiten op dat wat de bedoeling was en is. Weg met telefoons, horloges en andere externe prikkels. Op zoek naar onze eigen, innerlijke stem. Terug naar jouw natuur, in de vrije natuur.

Onder de begeleiding van expeditiecoach Daan en ondergetekende trokken we afgelopen woensdag met alle deelnemers van Young CALL 10 rond het middaguur het Krakelingse Bos in. En alsof het zo had moeten zijn, scheen de zon uitbundiger dan ‘ie deze zomer gedaan heeft.



Zonder al teveel weg te willen geven van het programma om aankomende groepen niet wijzer te maken dan ze al zijn, hebben we op bijzondere wijze afscheid genomen van boosheid die ons al lang(er) in de weg gezeten heeft. Hebben we het donker gebruikt om op onszelf te zijn. Dankbaarheid als levenshouding geïntroduceerd. De adem als bron van alle leven haar rechtmatige plek gegeven bij het krieken van de dag. Dromen hardop uitgesproken en intenties gezet. Bovenal zijn we samen geweest, in vreugde en in verdriet.

Daarover gesproken, ergens op de eerste dag haalde ik een levenswijsheid van Edith Eger aan, over wie ik eerder geschreven heb. ‘Er is geen hiërarchie in lijden.’ Het is nogal een uitspraak voor iemand die twee jaar in Auschwitz gezeten heeft en daar als ballerina dag in dag uit pirouettes draaide voor engel des doods Josef Mengele. Het hield haar in leven. Ik realiseerde me ineens dat er ook geen hiërarchie bestaat in de beleving van vreugde. In de groep was de empathie zo voelbaar voor de mensen die door een diep dal gaan. En tegelijkertijd mocht er ook vreugde zijn voor degenen die zich in een piek bevinden.

Onvermijdelijk ook het afscheid. Maar wat is afscheid als er draden voor het leven gesponnen zijn? Als de eerste afspraken voor een terugkomweekend alweer gemaakt zijn?

‘Je kunt niet veranderen wat je niet bereid bent te erkennen.’ Daar hebben jullie zulke mooie stappen in gezet, in die erkenning. Ik omschreef jullie als ontwapenend. Het is ontwapend om te zien hoe makkelijk jullie dat wat er werkelijk toe doet, lieten zien. Het is waar de natuur als setting toe uitnodigt. Volgend jaar een nieuwe locatie, waarover later meer! Voor nu brengen we namens de programmaleiders en alle open space coaches een laatste saluut aan Young CALL 10!